De klimaatsveranderingen worden met de dag voelbaarder, men kan er simpelweg niet meer om heen dat de hedendaagse mens wel degelijk invloed hierop heeft. De zogenaamde ‘carbon footprint’ die door elk individu wordt gezet op deze planeet is cruciaal hierin en zou moeten veranderen zodat het klimaat de tijd krijgt om te herstellen. De mens heeft namelijk het milieu en het landschap in het ‘Antropoceen’ sinds de industriële revolutie, zwaar overbelast.
In mijn ogen haakt archeologie in op deze actualiteit. Goed archeologisch onderzoek, waarbij verschillende disciplines een rol spelen kunnen de diachrone ontwikkelingen van de mens en de omgang met veranderingen in hun omgeving analyseren. Hierdoor kan archeologisch onderzoek als klankbord dienen voor de huidige maatschappij en kan er voor zorgen dat we op een andere manier gaan denken en uiteindelijk gaan handelen.
VISIE
Footprints from long ago
Beyond the artefact
Onderzoeksthema's
Zooarchaeology
Deze ‘oude footprints’ bestaan uit oude bewoningssporen en vondsten zoals paalkuilen van houtenhuizen, waterputten en tal van vondstmateriaal. Zo krijg je een inkijk hoe mensen ooit om zijn gegaan met hun omgeving en hoe zij zich voedde en handhaafde in en met de natuur. Voor mij zijn onderzoeksthema’s hier in hoe ging men om met het lokale landschap, flora en fauna en welke ontwikkelingen zijn hierin waar te nemen. Zo kwam de eland nog voor in de bossen van West-Nederland tot in de Volle Middeleeuwen en zo namen de Romeinen naast grote koeien ook kippen en katten mee naar Nederland.
De ‘wetlandsites’ van West-Nederland zijn bij uitstek fantastische archeologische vindplaatsen omdat daar niet alleen sporen van de gebouwen worden terug gevonden en vondstgroepen zoals aardewerk en metaal, maar ook, dankzij de hoge grondwaterstand, de ecologische vondsten zoals hout, zaden, pollen, botten, visresten, leer en textiel waarbij de archeologische wetenschap uitgedaagd wordt om met zoveel mogelijk invalshoeken de mens in het verleden en zijn omgeving te begrijpen.